ఓ జీవితపు కథ

అతను మరణించాడు
ఆమె ఎండిన ఆకుల మధ్యన
విరిగిన జ్ఞాపకాలను మడత పెడుతుంది

ఇంటి వెనక సున్నపుబట్టి చెంత
నిశ్శబ్దంగా రాల్చని కన్నీళ్ళతో
అతని రూపు తీర్చిదిద్దింది..
ఇంటి వాకిట నిల్చోపెట్టి
తనకు వీధిలో వారికి
చెలికాడిని చేసింది...

కాలం మారింది..
వాన తుంపర మొదలయ్యింది
అతని రూపురేఖల్లో మార్పు వచ్చింది
కొరికిన చెవియై .. ముక్కు అరిగి
అనాకారితనం అంటుకుంది

వాన జల్లు కురిసే కొద్ది
మరింత వికార రూపుడయ్యాడు
కొద్ది కొద్దిగా రూపు చెరిగి
వర్షపు నీటిలో పూర్తిగా కరిగి..
వీధుల వెంబడి పరుగులు తీశాడు.....
కనుమరుగై మురుకినీటిలో కలిసిపోయాడు
అతను మరోసారి మరణించాడు కాబోలు...

ఇప్పుడు
ఆమె నిలువెల్లా కన్నీళ్ళతో తడిసిపోతుంది
ఆమెలో గూడు కట్టుకున్న ద్వేషం కరిగిపోతుంది..
అతను తెలిసో తెలియకో
ఆమె  స్వేచ్ఛను హరించాడు..

ఆమె తెలిసి తెలియక
స్వేచ్ఛగా  ద్వేషాన్ని కరిగించింది...