ఎందుకో
నీలాకాశం మొత్తంగా సొంతమైనట్టు
ఒడినిండా చుక్కలెన్నో తెంపుకున్నట్టు
నది నాకై వర్షమైనట్టు
కొండ గొడుగై దరిచేరినట్టు
స్వర్ణకిరణ మొకటి తాకింది
ఓహ్
గాలి కంటే తేలికైపోయాను
వెన్నెల కంటే అపురూపమైపోయాను
ఓయ్
ఆనాటి సమయం నన్ను చేరిందేమో మరి
నాటి పలకరింపు మళ్లీ పలకరించింది
నువ్వు మరింత నా నువ్వే... కదూ