వేకువఝాము కలలా

నా నిదుర కళ్ళని ఎందుకో తట్టిలేపింది ..ఓ జ్ఞాపకం
కాదు పొమ్మంటూ ఉత్తి గిల్లుతుంటే
కంటిలోని నలకై నన్ను కలవర పెట్టిలేపింది
ఎంత సేపు తన వాదనే కానీ
నా బాధ ...భావంతో పని లేదంటూ

అత్తపోరులా... తోడికోడలు వెటకారంలా
అక్క బుజ్జగింపులా.. అన్న బెదిరింపులా
అనుక్షణం నన్ను వెంటాడే నీడలా
అర్ధరాత్రి కలవరింతలా..వేకువఝాము కలలా
నాలోని నన్ను తనలా చెక్కుతూ.... జ్ఞాపకం
చెక్కుచెదరక నిలిచిన నీదైన జ్ఞాపకం